Udar może nastąpić nagle, o każdej porze dnia i nocy. Jeśli jesteśmy świadkami, jak ktoś ma udar albo o to ją podejrzewamy, należy udzielić natychmiastowej pomocy. Co robić w takiej sytuacji? Jak się zachować? I jakie są objawy udaru?
OBJAWY UDARU MÓZGU
Udar mózgu objawia się przede wszystkim niedowładem kończyn po jednej stronie ciała. Istnieje możliwość pojawienia się krzywizny na twarzy w postaci opadnięcia kącika ust. W trakcie udaru ma się problemy z widzeniem, zawroty głowy i problemy z mową (objawiający się bełkotem lub całkowitym brakiem możliwości wypowiedzenia słów). Mogą wystąpić również nudności, wymioty czy utrata przytomności.
WEZWANIE KARETKI
W walce z udarem najważniejszy jest czas. Im szybciej zareagujemy z pomocą, tym większe szanse, że chory wyzdrowieje (czy nawet przeżyje). Jeśli podejrzewamy u danej osoby udar, należy natychmiast wezwać karetkę pogotowia ratunkowego. W trakcie rozmowy z dyspozytorem trzeba odpowiadać na każde jego pytanie – adres, na jaki mają przyjechać, swoje imię i nazwisko, numer telefonu, ile chory ma lat (jeśli się go nie zna, to na ile wygląda) i czy na coś w przeszłości chorował. Nie można odkładać słuchawki dopóki się nie ma pewności, że karetka rzeczywiście jest w drodze.
CO DALEJ?
W oczekiwaniu na lekarzy nie można stać bezczynnie przy chorym. Trzeba mu pomóc na ile mamy możliwość. Należy go bacznie obserwować i reagować, jeśli coś jest nie tak. W przypadku braku oddechu powinno się wykonać resuscytację krążeniowo-oddechową. Układa się chorego w pozycji leżącej (brzuchem do sufitu), po czym robi się masaż serca poprzez ucisk na klatkę piersiową (15 razy) i sztuczne oddychanie (2 wdechy).
Jeśli pacjent jest przytomny, układamy go w takiej pozycji, by miał lekko uniesiony tułów (około 30 stopni). Gdy jest nieprzytomny (ale oddycha), kładziemy go na bok – w ten sposób zapobiegamy przed ewentualną niedrożnością dróg oddechowych, jak i zachłyśnięciu się wymiotami. Nie karmimy również chorego ani nie dajemy mu nic do picia, ponieważ może nieprawidłowo przełykać (ze względu na zaburzenia neurologiczne).
Dobrze jest podać lekarzom godzinę, o której wszystko się zaczęło. Jeśli się to stało po przebudzeniu, będzie to ostatnia godzina, kiedy nie było żadnych objawów. Przekazanie medykom czy chory nie bierze leków jest również bardzo pomocne i istotne w kwestii leczenia. Nawet jak go nie znamy możemy zdobyć te informacje, chociażby w trakcie oczekiwania na karetkę. Należy przeszukać kieszenie i rzeczy osobiste, które ma przy sobie – nawet najdrobniejszy szczegół może nam wiele o chorym powiedzieć.
Artykuł powstał przy współpracy z http://klinikapoznan.pl
